Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 u.ś.u.d.e [1]. host providerem jest ten, kto udostępnia zasoby systemu teleinformatycznego w celach przechowywania danych przez usługobiorcę. Wskazany przepis stanowi implementację art. 14 ust. 1 dyrektywy 2000/31/WE [2]. Podmiotami mieszczącymi się w omawianym pojęciu będą przykładowo: właściciel portalu, na którym można zamieszczać ogłoszenia, platformy aukcyjne w odniesieniu do ofert dodawanych przez użytkowników, czy właściciele portali, na których internauci mogą zamieszczać zdjęcia lub filmy.
Wszyscy oni mogli do tej pory korzystać z wyłączenia odpowiedzialności względem danych dodanych przez internautów pod warunkiem, że nie wiedzieli o bezprawnym charakterze przechowywanych danych lub związanej z nimi działalności, a w przypadku uzyskania takiej wiedzy niezwłocznie uniemożliwili dostęp do tych danych.
Interpretacja Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej dokonał bliższej analizy pojęcia host providera w wyrokach: z dnia 23 marca 2010 sprawy połączone od C-236/08 do C 238/08, Google France vs. Louis Vuitton) oraz z dnia 12 lipca 2011 r. sprawa C-324/09, L`Oreal vs. eBay). Punktem wyjścia stał się dla Trybunału punkt 42 preambuły dyrektywy 2000/31/WE, w którym wskazano, że wyłączenia odpowiedzialności w niej przewidziane odnoszą się jedynie do usługodawców świadczących swe usługi w sposób: automatyczny, czysto techniczny i bierny. Spełnienie tych warunków świadczenia usługi drogą elektroniczną ma zapewniać brak wiedzy o treści przesyłanych lub przechowywanych informacji oraz brak kontroli nad nimi.
Na podstawie powyższego punktu preambuły dyrektywy Trybunał sformułował wniosek, że dla kwalifikacji danego podmiotu jako host providera niezbędne jest nie tylko spełnienie warunków zawartych w art. 14 ust. 1 dyrektywy o handlu elektronicznym, ale także realizacja wymogów punktu 42 preambuły tego aktu prawnego. Jeżeli zatem usługodawca odgrywa czynną rolę pozwalającą mu uzyskać wiedzę o treści przechowywanych danych lub kontrolę nad nimi, wówczas wyłączenie odpowiedzialności nie będzie miało do niego zastosowania. Taką czynną rolą może być w szczególności optymalizacja lub promocja ofert sprzedaży znajdujących się w portalu aukcyjnym.
Podsumowanie
Przedstawiona linia orzecznicza Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w istotny sposób ogranicza zakres pojęcia host providera. Dokonując oceny na gruncie konkretnego stanu faktycznego nie można bowiem poprzestać na analizie przesłanek z art. 14 ust. 1 u.ś.u.d.e. i weryfikować jedynie, czy dany usługodawca udostępnia zasoby systemu teleinformatycznego w celu przechowywania danych przez usługobiorcę. Należy dodatkowo sprawdzić, czy usługodawca ogranicza się jedynie do automatycznego, czysto technicznego i biernego względem przechowywanych informacji działania. W tym celu konieczne będzie sprawdzenie zasad świadczenia przez usługodawcę wszelkich usług powiązanych z hostingiem, jak w szczególności: moderowanie, pozycjonowanie informacji filmów, komentarzy, zdjęć), obróbka danych, czy usługi reklamowe. Dopiero jeżeli po tej analizie okaże się, że usługodawca nie odgrywa względem przechowywanych danych czynnej roli, to będzie mógł zostać uznany za host providera i korzystać z wyłączenia odpowiedzialności za przechowywane dane.
[1] ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Dz.U. 2002 r. poz. 144 Nr 1204 z późn.zm.).
[2] dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego Dz.UrzUEl. 2000.178.1).
Masz pytania dotyczące tematu artykułu? Skontaktuj się z autorem.
Witold Chomiczewski
Wspólnik, Radca prawny
witold.chomiczewski@lubasziwspolnicy.pl
